Gerrit Dijkhuizen (1961) over een leven lang bouwen, soepel stoppen en lekker dóórleven.

Wie in Elburg over de historische keitjesstoepen loopt, stapt ongemerkt over het vakmanschap van Gerrit Dijkhuizen. Hij begon als tiener bij bouwbedrijf Lipke en werkte zich in 47 jaar op van timmerman naar metselaar en allround vakman. “De dag na mijn lts-diploma was ik aan het werk,” lacht hij. “En daarna ben ik eigenlijk nooit meer weggegaan.”

Zwaar werk, veel trots
Zijn loopbaan klinkt als een ambachtelijk fotoalbum: natuurstenen kerk­vloeren opnieuw leggen, historische stoepen met patronen zetten (“In Elburg ben ik één van de weinigen die dat hele proces nog kan”), grote verbouwingen begeleiden en jarenlang voor dag en dauw op pad. “Ik ging om half zes de deur uit, haalde m’n collega op en om kwart over zeven draaide de bouw. Eerst koffie, dan de planning en gáán.” Jaren later merk je dat aan je lijf. “Ik heb hartklachten gehad, zelfs een openhartoperatie,” vertelt Gerrit nuchter. “En natuurlijk, later in je carrière stuur je vaker aan dan dat je tilt, maar de verantwoordelijkheid en de druk worden er niet minder van. Het is gewoon zwaar werk, lichamelijk én mentaal.”

Eerder stoppen met de Zwaarwerkregeling
Toen de zwaarwerkregeling binnen handbereik kwam, rekende Gerrit met zijn vrouw en zette hij door. “Gezondheid gaf ook wel de doorslag. We keken: kan het, hoe valt het uit?” Zijn werkgever reageerde volgens hem meewerkend. “Ze zeiden: ‘Goed bekeken.’ Natuurlijk vroegen ze of ik nog even door wilde, want met mij gingen er meer ervaren mensen weg. Maar ze hebben alles netjes geregeld.”

‘Zonder consulent was het mínder soepel gegaan’
Cruciaal in het traject was de begeleiding via CNV. “Ik heb Jacqueline van de Heuvel gebeld en een afspraak gemaakt. Zij heeft echt alles helder gemaakt: doorrekenen, wat verstandig is, welke brieven wanneer weg moeten,” zegt Gerrit. “Ze heeft mijn ontslagbrief opgesteld en de aanvraag voor de zwaarwerkregeling geregeld. Ze is zelfs een keer thuis geweest.”Die steun gaf rust. “Sommige dingen kun je zelf doen, maar juist de details maken het verschil. Jacqueline wist precies: wacht nog even een aantal weken  – dan ben je ergens beter ingedekt. Dat scheelt onzekerheid. Dankzij haar liep het traject echt vlot.”

Leven na het werk: vrij, fit en vol plannen
De eerste weken was het echt wel wennen. “Ritme zit in je systeem. Ik ben nog steeds om zes uur wakker,” lacht hij. “Maar de druk is weg en dát brengt heel veel rust. Geen geregel meer of achter mensen aan en minder stress.” Zijn lichaam reageerde hier meteen op, merkte hij. “De jarenlange klachten aan mijn rug, armen en polsen zijn een stuk minder. Ik sport nu drie keer per week. En ja: dan heb je spierpijn in je benen in plaats van gewrichtspijn,” grijnst hij.
De tijd die hij nu heeft, weet hij goed te besteden. Stilzitten staat niet op het programma. “Deze maandag help ik mijn kinderen eventjes in de zaak. Gewoon lekker bezig blijven. Sporten. En natuurlijk meer tijd met mijn vrouw. Zij merkt het ook aan mij, ik heb meer ruimte in mijn hoofd.”

Aanrader voor collega-bouwers
Gerrit is duidelijk: “Als je in zo’n beroep zit en je lijf vertelt je wat, wéés op tijd. Kijk naar de zwaarwerkregeling, laat het goed uitrekenen en laat je begeleiden.” Zijn tip? “Bel een vakbondsconsulent. Dat scheelt een hoop zorgen en maakt het traject een stuk soepeler. En overleg thuis want; pensioen is samen plannen.”