Co Oostveen (65) had er zowat 49 jaar op zitten in de bouw. Eigenlijk wilde hij er halverwege 2020 mee stoppen. Het lijf wilde niet meer. De FNV overtuigde hem nog een half jaar vol te houden, tot de zwaarwerkregeling inging. Dat bleek een gouden tip.
Timmerman én voorman was Co. ‘Meewerkend uitvoerder ook wel’, vult hij zelf aan. ‘Ik regelde alles zelf. Voor mijn eigen werk, stuurde ook onderaannemers aan.’
Niets vertellen
In 1972 startte Co bij een plaatselijke aannemer. In de jaren daarna maakte hij een aantal overstapjes naar andere bedrijven. Niet veel, want Co is nogal honkvast. Zo werkte hij 30 jaar lang bij bouwbedrijf de Gier (Cothen), twee jaar voor Dura Vermeer Kleinbouw en Onderhoud en Onderhoud, en 17 jaar bij Mokveld (Hilversum).
‘Ik heb mijn werk altijd met plezier gedaan. Voor mijn laatste werkgever was ik veel aan de slag voor bekende Nederlanders, in grote villa’s in Blaricum bijvoorbeeld. Dat maakte het werk extra leuk, vooral ook omdat ze vaak meegingen met je eigen ideeën. Enige nadeel was dat ik er soms niets over mocht vertellen thuis en tegen vrienden. Haha.’
Goed advies
Bijna 50 jaar lang hard aanpoten in de bouw, dat doet wat met je lijf. ‘Ja, dan krijg je slijtage. Pijn aan je gewrichten. Door mijn lichamelijke klachten wilde ik halverwege 2020 stoppen. De juridische afdeling van de bond (de FNV, red.) adviseerde om nog even door te gaan. Die gok heb ik toen maar genomen.’
Co las over de ZWR in de nieuwsbrief van FNV en informeerde zelf naar alle details en voorwaarden. ‘Die regeling kwam als geroepen. Dat scheelt me nu veel geld. Ik heb bijna hetzelfde inkomen als toen ik nog werkte. En het laatste half jaar, dat vloog om. Ik heb ook nooit een hekel aan mijn werk gehad, dat was het niet. Maar 49 jaar in de bouw, dat is zwaar werk. Er zullen er meer zijn als ik.’
Sober afscheid
Over het aanvragen en regelen van zijn ZWR is Co zeer te spreken. Hij weet nog precies wie hem daarbij hielp. ‘Dat was mevrouw Van Leeuwen. Ze zocht contact en begeleidde mij tot eigenlijk kort geleden nog. Ik kon met alle vragen bij haar terecht. Zij deed de aanvraag voor het pensioen, de zwaarwerkregeling heb ik met haar hulp zelf aangevraagd. Ik ben echt goed geholpen. Maar na 49 jaar lid te zijn mag dat ook wel, toch?’
‘Ik mis mijn collega’s wel, en het werk. Niet de stress. Of het vroege opstaan. Normaal stapte ik om kwart voor zes uit bed. Nu word ik nog steeds rond die tijd wakker, dat krijg je er na 49 jaar niet meer uit. Dan draai ik me nog even om.’ Daarna is het tijd voor Co’s krantje, hij kijkt het nieuws en geniet rustig van een kop koffie.
‘Ik bel wel eens een collega, maar heb niet meer dagelijks contact. Mijn afscheid was helaas sober door corona. Ik heb nog wel een weekendje weg tegoed. En als er ooit weer een borrel is, dan ben ik wel uitgenodigd. Dat is zeker.’
Tijd tekort
Vanaf de kerstvakantie eind 2020 was Co al vrij. En nu? ‘Nu kom ik tijd tekort. Klinkt gek, maar dat is echt waar. Klusjes in huis heb ik bewust opgespaard, dat wel. Verder wandel en fiets ik veel, ik heb een oud brommertje om aan te sleutelen in mijn garage. Gelukkig woon ik niet op een flatje, dan zou ik gek worden. En de caravan komt straks weer uit het hok, ik heb al met mijn vrouw bedacht waar ik naartoe wil deze zomer.’
Twee keer per jaar trekt Co er met zijn vrouw vier weken in de caravan op uit. Dus in de zomermaanden verveelt hij zich sowieso niet. Tenminste, als corona het toelaat. En dat is zover hij in de toekomst vooruit kijkt. Daarna ziet hij wel weer.
Heb je nog een tip voor anderen, Co? ‘Als je erover nadenkt om te stoppen, en als het kan – gewoon doen! Geniet van de jaren die je nog hebt. Ik zie mensen van 69 nog op de bouw, dat kan echt niet meer.’